Vaak herhaalde ik het tegen mezelf nog een half jaar en dan… Een halfjaar tanden op elkaar en doorgaan. Met een beetje geduld, doorzettingsvermogen en heel vaak tot 10 tellen ga ik het vast wel halen. Nu is het zover, het halfjaar is bijna om.
Het was een vol halfjaar. Regelmatig heb ik mezelf die spreekwoordelijke schop onder mijn kont moeten geven. Om wel dat ene verslag te typen. Dat moeilijke gesprek aan te gaan met collega’s. Weer dezelfde suffe handtherapie oefeningen te doen of mezelf naar de psycholoog te slepen. Een half jaar met veel tegelijk, net opkrabbelend uit een diep zwart gat met maar een doel voor ogen: afstuderen.
Nu ben ik bezig met de laatste loodjes en blik ik terug op het afgelopen (studie)jaar. Een jaar wat niet vanzelf ging het eerste half jaar ploeterde ik me meer dood dan levend door de opleidng. Daar kwam nog een pittige operatie overheen. Toen ik eenmaal mentaal weer een beetje op de rit was kwamen de eerste handtherapie tegenslagen. Ja, ook dat revalidatie halfjaar is inmiddels voorbij en ik ben nog weinig verder. Gelukkig kan ik zeggen dat ik op het gebied van afstuderen meer progressie heb gemaakt. Ondanks alles beweeg ik me nog steeds richting de eindstreep. Een eindstreep die 2.5 jaar geleden onmogelijk leek. Bedankt psychiater dat ik door jou woorden opstandig werd en voor mijn droom ging. Jij probeerde mij te beschermen door te zeggen dat mijn situatie zou verslechteren, maar gelukkig daagde ik mezelf uit.
Kijk waar ik nu sta! Vlak voor de eindstreep. Mijn situatie is zeker niet verslechterd, wel zijn er enorm diepe dalen geweest. Dalen waarin ik mijzelf nog beter heb leren kennen. Ook in mijn werk als ervaringsdeskundige heb ik er enorm veel van geleerd, want hoe doe je dat nou echt? Open zijn over je eigen kwetsbaarheden in je werk. Hoe zorg je ervoor dat jou verhaal niet het verhaal van de cliënt word en andersom. Hoe ben je er voor de ander als je eigen leven een puinhoop lijkt. Met vallen en opstaan heb ik daar een weg in gevonden en dat is ontzettend waardevol. Ik ben trots op hoe ik me staande heb weten te houden, ondanks depressieve periodes en operaties. Dus die laatste loodjes komen er vast ook wel. (Een Hersenwandelingetjes schrijven is trouwens best goed studie ontwijkend gedrag)