Vandaag is het 31 december, je word platgegooid met jaaroverzichten. Iedereen deelt graag zijn hoogte en dieptepunten met de rest van de wereld. Ik heb dit fenomeen nog nooit echt begrepen, maar dit jaar vind ik het helemaal bijzonder.Voor mij is het vandaag gewoon zaterdag en wordt het morgen ‘gewoon’ weer zondag. (Want ja hoe gewoon is dit eigenlijk?, dat even tussendoor)

Op 31 december blijft heel Nederland wakker tot twaalf uur om elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen. Tot het twaalf uur is worden we via de televisie min of meer verplicht om de verschillende jaaroverzichten te bekijken. Alle ups en downs worden eruit gefilterd. Op Facebook staat het vol met hoge bergen en diepe dalen, maar bovenal wat was 2016 toch mooi. Toch apart dat wij mensen bij zo’n jaarwisseling niet op Facebook zetten dat 2016 een gewoon jaar was. Een jaar waarin we boodschappen gedaan hebben en het leven geleefd hebben. Door gewoon dagelijks ons werk te doen en voor onszelf te zorgen. Bij de jaarwisseling blijkt het gewone leven niet belangrijk genoeg, de hoge bergen en diepe dalen moeten uitgelicht worden.

Momenteel heb ik dagen die ik echt per dag leef, anders komt er nooit een eind aan. Als ik denk aan 365 nieuwe dagen, dan ben ik het overzicht direct kwijt. Morgen is voor mij gewoon een nieuwe dag. Een dag net zoals alle anderen. Ook al is het dan 1 januari 2017. Alle veranderingen komen in stapjes, dus vergeet het maar, morgen is de wereld niet opeens anders, mooier of leuker.

Hoogstwaarschijnlijk plof ik gewoon om tien uur mijn warme bed in. Gewoon omdat het kan en het ook wel 2017 wordt zonder dat ik tot twaalf uur wakker ben gebleven. Voor iedereen die wel tot twaalf uur wakker blijft, vuurwerk de lucht in knalt en te veel champagne drinkt. Ik wens jullie een fijne 1 januari en dan zie we morgen avond wel weer verder! Slaap lekker.