Veel mensen denken dat een opname zwaar is, omdat je zware therapieën moet volgen. Ik zal niet ontkennen dat een opname niet zwaar is, want dat is het wel, maar het is niet zwaar door de vele therapieën. Het is zwaar omdat je geconfronteerd word met jezelf. Omdat je gehele daginvulling weg valt, omdat mensen om je heen je laten vallen. Er is niets meer om in te vluchten en alles komt direct op je af, dat maakt het zwaar.
Ik zit hier nog niet zo heel lang, maar ik heb al wel kennisgemaakt met de verveling van een opname. Dagen waarop ik mij ellendig voel en waarop ik dan ook nog opzoek moet naar een invulling voor de dag. Met een beetje geluk, is de ruimte van activiteitentherapie open en ik terecht kan voor wat creatieve afleiding. Als ik nog iets meer geluk hebt, dan kan ik mee doen met de sport uurtjes. Toch zijn er op een dag veel momenten waarop ik minder geluk heb, en waarop ik toch echt op mijzelf ben aangewezen. Probeer dan maar eens niet stil in een hoekje te gaan zitten piekeren, maar in beweging te blijven. De dagen hier zijn niet vol gepland met therapie, zoals je misschien zou denken. De dagen zijn gevuld met af en toe een uurtje sport of activiteitentherapie en verder moet ik mijzelf vermaken. Nou en jezelf vermaken als je depressief bent, kan knap lastig zijn. Niets is echt leuk, een boek lezen lukt niet, want dan lees ik twintig keer dezelfde bladzijde en nog weet ik niet wat er staat. In de eerste dagen hoorde eigenlijk alleen plaatjes kijken tot de geschikte opties. Tijdschriften doorbladeren om plaatjes te kijken, omdat dat de grootste inspanning was die mijn hersenen konden verdragen. Nu ik een week verder ben en mijn lotgenoten een beetje beter leer kennen, behoort ook tafeltennis tot de opties. De perfecte afleiding van de dagelijkse verveling, moeilijke gevoelens en nare gedachten.
Hoe vaker de verveling toe slaat, hoe meer ik mij begin te beseffen dat het echte zware werk pas komt na mijn opname. Dan beginnen de therapieën. Opname is voor even goed, om uit de grootste spanning te komen, maar daarna moet ik pas echt aan de bak.