Tijd, een simpel woord met veel verschillende kanten. Op zich ben ik wel van de tijd, bij gemaakte afspraken ben ik keurig op tijd, of eigenlijk 5 minuten te vroeg. In Nederland koppelen wij alles aan tijd. Veel dingen in mijn leven heb ik gedaan op de afgesproken tijd of volgens de vooraf  vastgestelde tijd. Ik heb keurig in acht jaar de basisschool doorlopen, vervolgens netjes in vier jaar vmbo tl en daarna in de vooraf vastgestelde tijd van drie jaar mijn mbo opleiding.

Daarna werd het iets moeilijker en kwam ik voor het eerst in aanraking met een andere tijd. Ik haalde het eerste jaar van Facility Management niet binnen de vastgestelde tijd. Dat was balen, maar niet rampzalig, ik stopte met de studie. In de september daarna startte ik met sph, ik was vastberaden om mijn propedeuse te halen binnen één jaar. Na een jaar hard werken, had ik mijn propedeuse behaald binnen de vastgestelde tijd. In deze jaren heb ik ontdekt hoe heerlijk het is om dingen binnen de afgesproken tijd af te ronden. De dingen binnen een bepaalde tijd doen, geeft rust, een gevoel van controle en duidelijkheid en vaak ook nog waardering van de ander.

Op dit moment heeft tijd opeens een hele andere betekenis. Eerder vloog de tijd voorbij, omdat ik mijn dagen strak vol plande. Nu duren mijn dagen gevoelsmatig extra lang, alsof er soms een paar uur extra aan de dag toegevoegd worden. (Hoeveel drukke mensen zouden dat wel niet willen?, extra tijd in een dag?) Daar waar ik eerder een hele dag druk was met van alles, heb ik nu soms na één uur gezelligheid mijn energie voor die dag verbruikt. Tijd heeft een voor mij een andere dimensie gekregen. Ik kan nu eerder spreken van strijd met de tijd, in plaats van voorbij vliegende tijd.
Daarbij komt ook nog het gevoel van ‘verloren tijd’. De tijd die ik nu ziek ben, voelt soms als verloren tijd… want ik had zoveel anders kunnen doen.

Last but not least, heb je nog de onbepaalde tijd, misschien wel de meest frustrerende in dit verhaal. Er is niemand die mij kan vertellen hoe lang herstel duurt. Ik vind twee maanden ziek zijn en herstellen wel lang genoeg, nu is het wel weer tijd om alles te kunnen. Helaas is er nog weinig vooruitgang, dus moet ik het nu doen met een onbepaalde tijd. Er is geen vastgestelde tijd voor het herstellen van een depressie, helaas.
Het enige wat ik nu kan doen is proberen mijzelf de tijd te geven en te gunnen… en dat is al moeilijk genoeg.