Wat ik niet meer kan vanwege mijn polsklachten? De eerste twee dingen die ik opnoem zijn sloeproeien en bootcamp. Hij kijkt me aan of ik gek ben, ik hoor hem denken; ‘als dat het ergste is doe je het toch niet.’ In mijn hoofd hoor ik de opmerking van mijn huisarts van een aantal jaar terug; ‘Misschien moet je een andere sport zoeken, schaken of zo, dan heb je geen last van je enkel’. Gelukkig is dat schaken nog steeds niet nodig, ik kan momenteel niet roeien en niet naar bootcamp, maar ik kan wel hardlopen!
En ja! Het zou heerlijk zijn als ik weer alle sporten kan doen die ik zou willen doen, maar dat lukt niet. Toch lukt het me wel steeds beter om weer te genieten van het hardlopen. Want ja eerst was het alleen maar het alternatief voor roeien, nu is het weer mijn hoofdsport. Wat het ook leuk maakt is dat ik aan het trainen ben voor een ontzettend mooi doel namelijk, de Socialrun. De Socialrun is een 555km lange estafette run door Nederland, met als doel bespreekbaarheid en begrip genereren rondom psychische aandoeningen. In het kort; 555km, 48 uur, 10 hardlopers en een heel team ondersteunende mensen.
Lang twijfelde ik of ik de uitdaging weer aan wilde gaan, want ja meedoen vraagt wel wat. In september start ik met mijn opleiding en alles wat daarbij komt kijken. Is het dan wel handig om ook deze uitdaging aan te gaan? Uiteindelijk waren er genoeg redenen om het niet te doen en toch gaf ik me wel weer op voor deze uitdaging.
Want hoe mooi is het dat ik dit jaar de Socialrun totaal anders kan lopen dan vorig jaar?
Vorig jaar heb ik geen moment getwijfeld over mijn deelname, ik deed gewoon mee. Het was zo belangrijk voor mij dat er meer begrip en bespreekbaarheid kwam rondom psychische aandoeningen. En als ik nu terugkijk en heel eerlijk ben, was dat niet voor mijzelf, maar vooral voor anderen. Op dat moment geloofde ik (nog) niet in mijn eigen herstel, dat zwarte gat waar ik toen inzat, gunde ik niemand anders. Juist daarom wilde ik meer aandacht voor begrip en bekendheid. Zelf was ik niet belangrijk.
Dit jaar loop ik niet alleen voor anderen, maar ook zeker voor mijzelf. Juist omdat ik nu zoveel stappen gezet heb op mijn weg naar herstel. Juist omdat ik nu weet hoe belangrijk het is dat er begrip is en dat ik in gesprek kan met anderen. Want hoe cliché ook; praten helpt… en hardlopen ook ;).
Wil jij mij steunen in deze uitdaging? Je kunt mij en mijn team sponsoren op: https://www.socialrun.nl/campaigns/mind/
Het opgehaalde geld gaat naar projecten die begrip en bespreekbaarheid rondom psychische ziekten mogelijk maken.