Een schemerige ruimte vol kussens en yogamatjes. Er branden geurkaarsjes en hier en daar staat een boeddha beeldje. Op de achtergrond is er van die zachte pianomuziek waar ik zenuwachtig van wordt. Zweverige en vage oefeningen en aan het eind van de training is iedereen zen. Dit zijn al mijn vooroordelen over mindfulness op een rijtje. Ondanks deze vooroordelen begon ik acht weken geleden toch aan de training, onder het mom van; geef het een kans, kijk wat je eruit kan halen.
Inmiddels heb ik de training mindfulness afgerond en is er weinig van mijn vooroordelen over. De vooroordelen over de ruimte klopten in mijn geval sowieso niet. Mindfulness is misschien nog steeds een beetje vaag, maar zeker niet zweverig. Ook het vooroordeel van ontspannen en zen zijn werd voor mij hard onderuit gehaald. Na de eerste sessie was ik alles behalve zen, de onrust in mijn lijf was enorm. De oefeningen hadden ervoor gezorgd dat ik mij ineens hyper bewust was van de spanning in mijn lijf. De confrontatie met de spanning in mijn lichaam was groots en verwarrend, want hé? De onrust in mijn hoofd kende ik, maar de onrust in mijn lijf, waar kwam die ineens vandaan? Na sessie twee kwam het besef, die onrust in mijn lijf was echt niet nieuw, maar de onrust zette ik altijd om in actie. Wanneer zowel mijn hoofd en lichaam onrustig waren, begon ik mijn agenda vol te plannen. Om maar niet te hoeven voelen.
Je voelt hem al aankomen, bij mindfulness was er geen optie voor weglopen. Het enige wat ik bij mindfulness had was mijzelf en misschien was dat wel direct het meest waardevolle aan de hele training. Het stilstaan, het voelen en ervaren. Het leren dat ik niet altijd weg hoef te rennen van onrust en spanning, dat ik niet altijd hoef te praten en te verklaren. Dan nog het allerbelangrijkste; dat ik niet doodga aan het voelen van spanning en onrust en dat het niet erger wordt wanneer ik erbij blijf.
Dus ik ben niet totaal zen en ontspannen of helemaal happy. Nee, maar ik kan wel oké zijn met mijzelf wanneer ik weer eens het tegenovergestelde van dit alles ben.
En alleen dat is al zoveel waard…