Vier woorden, die ik steeds vaker denk of zeg; met volle angst vooruit. Sinds kort heb ik een mooie armband, met daarin deze vier woorden gegraveerd. Deze vier woorden hebben betekenis voor mij.

Met volle angst vooruit, het heeft een wat bijzondere lading. Vol vooruit, klinkt positief als een mooi streven, maar angst heeft een negatieve lading. Althans angst klinkt negatief. Toch is angst op zichzelf niet negatief, want angst beschermt de mens. Eigenlijk is  angst  een best mooi mechanisme. Toch wil ik me niet laten lijden door angst. Daarom wil ik met volle angst vooruit.

Met volle angst vooruit, betekend voor mij de dingen aangaan, soms met angst. Veel dingen die ik tot voor mijn depressie gewoon deed, zijn nu opeens spannend of eng. Daar waar ik mij eerder gemakkelijk in groepen begaf, voel ik nu spanning. In het begin was zelfs boodschappen doen al spannend. Vaak denk ik wat als het te veel is? Wat als er iets gebeurd waardoor ik van slag raak? Dan is er ook nog de angst voor mijn eigen gevoel na een activiteit, want hoe ga ik dan om met de vermoeidheid en de gedachten die daarbij horen? Als ik mijn dag door deze angsten zou laten beïnvloeden, dan deed ik niet heel veel meer. Dan bleef ik thuis, want dat biedt momenteel de meeste veiligheid. Ik weet dat thuis blijven niet de oplossing is. Deze woorden herinneren mij eraan dat het goed is om af en toe en stapje vooruit te doen, ook al is dat met een beetje angst.
Dus trek ik af en toe mijn stoute schoenen aan en ga ik toch de deur uit om met volle angst een stapje vooruit te gaan.