Over 3 dagen is het zover; de Social Run, dan begint het echt! Maar de Social Run was voor mij al een tijdje begonnen. In mijn omgeving zijn er weinig mensen die niet weten wat ik ga doen of wat de Social Run is. (En als dat wel zo is, dan heb je niet geluisterd).

De afgelopen weken heb ik alleen nog maar de voorbereiding gedaan, maar #meedoeniswinnen klopt echt. Het is echt zo bijzonder wat het nu al in beweging zet, ik heb nog geen kilometer gelopen (oké trainingsrondjes) en ik heb al verschillende keren kippenvel gehad van alle liefde en support. Ik ben regelmatig stuiterend door mijn huis gegaan omdat er weer wat geregeld was. Ik heb vrienden en familie al 300 keer ‘lastiggevallen’ met dit avontuur. En zij wachten iedere keer weer geduldig tot ik uitgepraat ben, minder druk ben en weer ergens anders over kan praten. (Bedankt daarvoor!)

Dan praat ik nog niet eens over het sneeuwbal effect in mijn omgeving, want er zijn zoveel mensen die mij helpen door materiaal beschikbaar te stellen of mooie donaties te doen! Via via komt er van alles binnen en dat is echt geweldig. Het effect van delen is enorm. Ik deel mijn verhaal, vraag om sponsoring of steun en kom allemaal mensen tegen die gelijk betrokken zijn met dit onderwerp. Later blijkt dat zij zelf of in hun omgeving te maken hebben gehad met psychische aandoeningen. Die sneeuwbal is gaan rollen en eindigt hopelijk als enorm grote sneeuwpop!

Lieve familie, vrienden, buren, collega’s en kennissen, jullie zijn echt geweldig. Bedankt dat jullie er zijn en dat jullie volledig achter mij staan in dit te gekke avontuur. Ik had gehoopt zoveel stabieler de Social Run in te gaan, ik had gehoopt dat ik de goede week van tijdens mijn opgave vast kon houden.
Helaas is dit niet het geval en maakt deze uitdaging mij ergens ook wiebelig en onrustig, maar hé ik ga dit doen. Daar ga ik niet meer over twijfelen, #meedoeniswinnen en dat is niet mijn depressie laten winnen.