Ik heb nog nooit iemand echt klappen verkocht, maar in mijn hoofd heb ik al heel wat gevochten. Wat zou het lekker zijn als ik deze gevechten gewoon echt in real life zou kunnen doen. Ik zou het heerlijk vinden om even wat rake klappen uit te delen, als het dan vervolgens in mijn hoofd maar rustig word.

Op een dag zijn er verschillende momenten dat ik sterk in gevecht ben met mijzelf. Ik ben dan in gevecht met mijn negatieve gedachten. De negatieve gedachten vechten voor een plekje vooraan en ik  vecht vervolgens om die gedachten weer meer op de achtergrond te krijgen. Daarbij komt nog een gevecht, het gevecht tegen de vermoeidheid. Ik slaap nog steeds slecht en ben daardoor moe. Ik heb de afspraak met mijzelf, dat ik overdag niet mag slapen, omdat ik anders ’s nachts helemaal niet slaap. Dit betekend dat ik overdag ook moet vechten tegen mijn vermoeidheid, ik moet wakker blijven.

Soms ben ik zo ontzettend moe van deze gevechten en zou ik willen dat ik even niet meer hoef te vechten. Soms zou ik willen dat iemand anders mijn bokshandschoenen over zou nemen en dat diegene voor mij het gevecht over zou nemen en uiteindelijk zou winnen.
Af en toe heb ik de neiging om mijn bokshandschoenen in de hoek te gooien, maar dat betekend dat de negativiteit wint. Na een flinke huilbui, mijzelf waardeloos en wanhopig voelen en nog wat meer ellendigheid, besluit ik toch maar weer mijn bokshandschoenen aan te trekken. Ik probeer weer verder te vechten, omdat ik ergens heel, heel, heel ver weg weet dat ik dit gevecht waard ben.

Lieve mensen, als ik eens moe ben van het vechten willen jullie mij dan helpen herinneren dat er waardevolle dingen zijn? Dingen die het vechten waard zijn? Gewoon omdat ik zelf deze dingen niet voel, zie of geloof…. Juist daarom zijn jullie belangrijk. Misschien reageer ik boos, verdrietig of reageer ik niet, weet dan dat ik de woorden en de energie even niet heb om goed te reageren. Weet dan dat ik weer probeer mijn handschoenen aan te trekken, om het gevecht te winnen.