In december lukte het zwemmen door het leven niet meer. Ik ging kopje onder en wat doe je als je kopje onder gaat? Juist! Ik ging spartelen, spartelen totdat ik weer boven kwam. Na heel wat spartelen en grote golven over mij heen gehad te hebben kwam ik weer boven. Ik leerde steeds beter met de duistere dagen van mijn depressie omgaan en zo veranderde spartelen langzaam in watertrappelen. Dat was voor mij al een welkome afwisseling, want van spartelen wordt je doodmoe. Watertrappelen is een iets effectievere manier om je koppie boven het water te houden, maar alsnog doodvermoeiend. Dat is de reden waarom ze je in therapie een soort reddingsboei toewerpen. Een reddingsboei die je helpt drijven. (Helaas komt deze reddingsboei voro velen te laat) De afgelopen maanden heb ik leren drijven, met en zonder reddingsboei.
Drijven dus…. ik kan het, het zorgt ervoor dat ik niet meer helemaal kopje onder ga. Af en toe komt er een golf over mij heen, maar ik blijf drijven. Leren drijven het is belangrijk, maar uiteindelijk wil toch iedereen weg leren zwemmen van de volgende vloedgolf? Wanneer ik in mijn omgeving kijk (naar mensen die ook in de ggz zitten), zie ik mensen die ook hebben leren drijven. Sommigen van hen hebben dat al jaren geleden geleerd, en dobberen nu nog steeds midden op de oceaan. Drijven hebben ze weer geleerd, maar zwemmen (nog) niet. Inmiddels krijg ik het gevoel zelf ook tot deze groep te behoren.
Hoe kan het dat wij in die maanden of zelfs jaren niet hebben leren zwemmen? Begrijp mij niet verkeerd hoor, want leren drijven is zeer belangrijk. Anders zou het aantal zelfdodingen in Nederland nog veel hoger liggen (dat cijfer ligt al schrikbarend hoog).
Maar hoe kan het dat de basis voor het leren drijven relatief goed wordt geregeld, maar het leren zwemmen zo moeilijk is? Zelf wil ik vanaf december graag zo snel mogelijk leren zwemmen, maar heb nog het gevoel midden op de oceaan te liggen. (Omdat mijn behandelplan onduidelijk is en alle overleggen/vergaderingen en alles wat er voor een behandeling nodig is enorm traag gaat)
Zou het niet gewoon zo moeten zijn dat je na leren drijven weer leert zwemmen? Gewoon net zoals bij zwemles?
De noodklok wordt geluid voor de enorme wachtrijen in de ggz, maar zou het hele systeem niet eens onder loep moeten? Zouden we als maatschappij niet eens moeten kijken hoe we al deze drijvende mensen kunnen leren zwemmen? Zodat deze mensen niet weer kopje onder gaan na de eerste de beste vloedgolf?
(Ik geloof best dat er een aantal mensen zijn die langdurig gebruik moeten maken van de ggz, maar zo?)