Doorzettingsvermogen

Vandaag had ik mijn praktijkbeoordeling, een afrondend gesprek, waarin het jaar in sneltreinvaart voorbij flitst. Een jaar wat te omschrijven is als één grote zwemles. Ik werd in het diepe gegooid, zwom, ging kopje onder, zwom en zwom weer verder. Wat ik ook probeerde het lukte maar niet om een voet op land te krijgen, met geluk voor een halve dag, maar dan dreef ik weer weg. Dus bleef ik zwemmen, probeerde ik in plaats van rondjes zwemmen ook eens een rechte lijn uit. Het zwemmen heeft met momenten ontzettend veel energie gekost, maar heeft uiteindelijk ook een mooie beoordeling opgeleverd met het volgende compliment: ‘Je bent doorgegaan menig ander eerstejaarsstudent was gestopt, had de strijd opgegeven, maar jij ging door. Je zocht naar mensen die je konden ondersteunen, kreeg hulp, maar deed het ook vooral zelf op eigen kracht.’

Een mooi compliment, maar toen ik later in de trein nog eens nadacht werd de lading voor mij toch anders. Ja ik heb het weer voor elkaar gekregen, ik heb mijn doorzettingsvermogen en wil getoond en ik heb behaald wat ik wilde behalen. Toch is het ook dubbel, want ik heb het weer (vaak) alleen gedaan. Ik ben doorgegaan toen ik twijfelde over opgegeven. Ik ben doorgelopen toen de energiereserves al lang op waren. In de zoektocht ben ik mijn enthousiasme verloren. Mensen bewonderen mijn doorzettingsvermogen, maar het is ook mijn valkuil.
Inmiddels weet ik, bij tegenslag loop ik door ik worstel en kom boven, geen verkeerde manier en op zijn tijd ook een mooie eigenschap. Maar wat had ik het afgelopen jaar gehoopt dit allemaal niet nodig zou zijn.
Later vandaag deelde ik op school in een presentatie mijn herstelverhaal. Weer vloog ik in zeer korte tijd door een lange periode van herstel heen. Ik legde de nadruk op verbinding, over hoe ik dat in mijn periode van herstel juist wel of niet aanging. Maar ik had net zo goed de nadruk kunnen leggen op doorzettingsvermogen. Mijn doorzettingsvermogen zorgde ervoor dat ik doorging met leven, terwijl mijn hoofd plannen maakt om dood te gaan. Mijn doorzettingsvermogen zorgde ervoor dat ik weer mee wilde doen aan het leven. Het was de de kracht om iedere keer weer voor mijzelf te zorgen, uit bed te gaan, te eten en te werken. Er zijn zoveel momenten geweest dat ik op had willen geven, maar ik deed het niet want ergens was er de kracht om door te gaan.

Vandaag leerde ik dat het hebben van doorzettingsvermogen een mooie eigenschap is. Het heeft er simpelweg voor gezorgd dat ik hier nu sta. Des te meer besefte ik mij vandaag dat doorzettingsvermogen net zo goed ook mijn valkuil is, want juist dat doorzettingsvermogen zorgt ervoor dat ik hoe dan ook door ga.

En als ik dan even echt stil ga staan bij het afgelopen jaar en eerlijk terug kijk… dan zie ik hoe ik het afgelopen jaar balanceerde op het randje van zwemmen of verzuipen. Met momenten ben ik verzopen, maar ik vond dat ik door moest gaan en het moest proberen. Dus ging ik door en bleef weer zwemmen. Het afgelopen jaar heb ik veel geleerd, op persoonlijk vlak, maar misschien heeft juist mijn doorzettingsvermogen ervoor gezorgd dat ik mij minder heb kunnen ontwikkelen als ervaringsdeskundige.
Het hebben van doorzettingsvermogen geeft leven, maar het tonen van doorzettingsvermogen is niet altijd de beste weg.

2 thoughts on “Doorzettingsvermogen

  1. Wat een heftige conclusie….
    Marit, ik ken je nog niet zo goed, toen ik je leerde kennen in het weekend eind mei kon ik niet vermoeden welke weg jij bent gegaan en nog gaat. Ik zie in jou een meid met pit, wie zou kunnen vermoeden wat er borrelt onder de oppervlakte?!
    In mijn hoofd verval ik in allerlei clichés, maar ik realiseer me dat je daar nulkommaniks aan hebt als ik die met je deel, dat ga ik dus ook niet doen. Lieve Marit, ik hoop dat er voor jou veel lichtpuntjes zijn, veel dingen om voor door te zetten, maar vooral ook wens ik je rust. Rust in je omgeving, in je leven, in je lijf èn in je hoofd!
    Liefs

    1. Lieve Ida, ik zie je reactie nu pas :), wat een lieve mooie woorden. Deze woorden doen er zeker wel toe geven warmte liefde en een beetje licht!

Laat een antwoord achter aan Ida Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *